Κάποτε, οι φωτογράφοι θεωρούνταν κουλτουριάριδες τύποι με αχτένιστο μαλλί, μεγάλα στρόγγυλα γυαλλιά και την κλασσική μεγάλη κάμερα περασμένη στο λαιμό. Περιφέρονταν σε άγνωστους τόπους με ύφος διανοούμενου ψάχνοντας την τέλεια στιγμή για να την αιχμαλωτίσουν σε μια εικόνα.
Στον 21ο αιώνα όμως, τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Οι φωτογράφοι δεν έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, γεγονός που συμβαίνει κυρίως λόγω του μεγάλου αριθμού τους. Κι αυτό διότι πλέον, ο καθένας είναι φωτογράφος του εαυτού του. Ναι, είναι τραγικό, ίσως γελοίο, αλλά ισχύει, και ώρες ώρες είναι άξιον απορίας αν ζούμε τις στιγμές, ή αν είμαστε εκεί μόνο και μόνο για να τις απαθανατίσουμε. Σ' αυτό βεβαίως έχει συντελέσει και η ύπαρξη της δικτυακής επικοινωνίας (βλ. Facebook, MSN, Hi5 και δε συμμαζεύεται) η οποία φαίνεται να προστάζει τους χρήστες της, να δείχνουν συνεχώς στους συνομιλητές τους την συναρπαστική ζωή που ζούνε.
Ναι, είναι ωραίο να τρώω παγωτό με τη φίλη μου, και να κάνω χαζομάρες, να περνάω καλά. Αν όμως δεν κρατίσω αυτές τις στιγμές πάνω σε χειροπιαστές εικόνες σημαίνει πως δεν υπήρξαν ποτέ; Και γιατί πρέπει να αποδείξουμε στους υπόλοιπους πως περνάμε καλά; Δεν μπορούμε να το δείξουμε χωρίς να χάνουμε ώρες απ' την ίδια τη διασκέδαση ψάχνοντας τη φωτογραφία με την τέλεια πόζα; Μήπως τελικά δεν περνάμε και τόσο καλά, και όλο αυτό είναι η προσπάθεια δημιουργίας μιας εικόνας ψεύτικης, αλλά σαφώς ομορφότερης από την πραγματική;
Τέλος,ας το παραδεχτούμε. Οι πολλές φωτογραφίες είναι για τους όμορφους, άντε και τους φωτογενείς ανθρώπους. Εμείς οι υπόλοιποι, που δεν γεννηθήκαμε μοντέλα, ας αρκεστούμε στις φωτογραφίες που πραγματικά αξίζουν. Διότι, συγνώμη, αλλά όσο υποκειμενικό κι αν είναι αυτό, οι χιλιάδες φωτογραφίες που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο με ανθρώπους που για κάποιο λόγο (ποιόν άραγε;) έχουν τεντωμένα τα χέρια πίσω από τη φωτογραφική, δεν κρύβουν και καμιά ιδιαίτερη γοητεία...
Τώρα βεβαίως, οι συνάδελφοι στο Las Vegas και στην California, σκέφτηκαν έναν τρόπο να ξεκουράσουν τα χέρια μας, και να γεμίσουν τις τσέπες τους. Ιδιωτικούς paparazzi για μια ώρα μας προτείνουν, και για όποιον έχει και την οικονομική δυνατότητα, προσφέρεται και βόλτα με τη λιμουζίνα, για να βγουν οι φωτογραφίες αλα κόκκινο χαλί. Παίρνουμε λοιπόν τηλέφωνο, λέμε ώρα και μέρος, βάζουμε τα καλά μας, και ορίστε, η ματαιοδοξία μας αρχίζει να ικανοποιείται. Κι αν όμως δεν μας φτάσει αυτό, μπορούμε να τους ζητήσουμε να μας κάνουν κάποιο εξώφυλλο, ή κάποιο άρθρο, αναλόγως με τα γούστα.Οι τιμές για όλο το πακέτο κυμαίνονται στα 3.000 δολάρια, τζάμπα πράμα, και τα υποκαταστήματα θ' αρχίσουν σιγά σιγά να πληθαίνουν σε Η.Π.Α. και, -γιατί όχι- ίσως να φτάσουν μέχρι και την Ευρώπη.
Υπήρχαν όμως και κάποιοι που προνόησαν. Οι Kinks, με το τραγούδι τους People take pictures of each other εξηγούν τέλεια την κατάσταση αυτή πριν καν εμφανιστεί με τη μορφή συνδρόμου που υπάρχει τώρα, λέγοντας τα παρακάτω λόγια:
People Take Pictures Of Each Other
People take pictures of the Summer,
Just in case someone thought they had missed it,
And to proved that it really existed.
Fathers take pictures of the mothers,
And the sisters take pictures of brothers,
Just to show that they love one another.
You can't picture love that you took from me,
When we were young and the world was free.
Pictures of things as they used to be,
Don't show me no more, please.
People take pictures of each other,
Just to prove that they really existed,
Just to prove that they really existed.
People take pictures of each other,
And the moment to last them for ever,
Of the time when they mattered to someone.
People take pictures of the Summer,
Just in case someone thought they had missed it,
Just to proved that it really existed.
People take pictures of each other,
And the moment to last them for ever,
Of the time when they mattered to someone.
Picture of me when I was just three,
Sucking my thumb by the old oak tree.
Oh how I love things as they used to be,
Don't show me no more, please.
http://www.youtube.com/watch?v=TMokVXCVyTwJust in case someone thought they had missed it,
And to proved that it really existed.
Fathers take pictures of the mothers,
And the sisters take pictures of brothers,
Just to show that they love one another.
You can't picture love that you took from me,
When we were young and the world was free.
Pictures of things as they used to be,
Don't show me no more, please.
People take pictures of each other,
Just to prove that they really existed,
Just to prove that they really existed.
People take pictures of each other,
And the moment to last them for ever,
Of the time when they mattered to someone.
People take pictures of the Summer,
Just in case someone thought they had missed it,
Just to proved that it really existed.
People take pictures of each other,
And the moment to last them for ever,
Of the time when they mattered to someone.
Picture of me when I was just three,
Sucking my thumb by the old oak tree.
Oh how I love things as they used to be,
Don't show me no more, please.
Άλλο ένα ανάλογο τραγουδάκι είναι το "Κάμερα" από τους Locomondo. Γιατί η δημοσιοποίηση της ιδιωτικής μας ζωής, δεν έχει τόσα ωφέλη όσα θέλουμε να πιστεύουμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου