Τραχανάς και πατατόσουπα για το χειμώνα...

Επεισόδιο 13ο-
Τετάρτη απόγευμα και το ραδιόφωνο ανοιχτό. Ανάμεσα στα αδιάφορα ακούσματα, ένας άνδρας με γνώριμη, ιδιαιτέρως οικεία φωνή μονολογεί: "Σήμερα, μ' έδιωξαν απ' τη δουλειά, με παράτησε η γκόμενα, και ξέμεινα από λεφτά." Κι εκεί που η λογικά επακόλουθη σκέψη του ακροατή είναι "Α, τον καημένο...", αυτός συνεχίζει: "Επιτέλους, είμαι ελεύθερος!"
Πω πω, μπράβο του, πολύ large ο τύπος. Επιτέλους ένα ωραίο εναλλακτικό πρότυπο προς μίμηση βρε παιδί μου! Του αξίζει να διαφημίζει το ιστορικό τζιν Levi's 501-το οποίο βεβαίως αγόρασε όντας ελεύθερος έτσι;
Παρασκευή απόγευμα, άλλος ένας ελεύθερος άνθρωπος κυκλοφορεί στους δρόμους της πόλης. Όλα βαίνουν καλώς και περπατώ ΕΛΕΥΘΕΡΗ με 2€ στην τσέπη. Ξαφνικά, νιώθω την ελευθερία μου να περιορίζεται, οι αμφιβολίες με γεμίζουν και ο φόβος τυλίγεται γύρω από τα 2€ μου! Πεινάω. Πεινάω πολύ. Τι να κάνω; ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ; Τρέχω στον Τερκενλή, κλασσική αξία σε τέτοιες περιπτώσεις. Κοιτάζω τις τιμές. Είναι δυνατόν; Τα πάντα κοστίζουν 2,30€! Καταλήγω με ένα κρουασανάκι στο μέγεθος του μικρού μου δακτύλου, το μοναδικό φαγώσιμο που είχε 1€.
Μετά από αυτό, πόσοι άνθρωποι θέλουν να είναι ελεύθεροι; Αν ίσχυε άλλωστε αυτή η θεωρία περί ελευθερίας, η επερχόμενη οικονομική κρίση στην Ελλάδα, θα σήμαινε μια πρωτόγνωρη εμπειρία, κατά την οποία όλοι θα γυρίζαμε ως γνήσια παιδιά των λουλουδιών στα Μάταλα, όπου θα ζούσαμε χορεύοντας,καπνίζοντας,τρώγοντας ελάχιστα και έχοντας αξύριστες μασχάλες. Επιτέλους, το όνειρο της ζωής μου θα γινόταν πραγματικότητα και οι γονείς μου δεν θα μου έλεγαν τίποτα αφού ένα οικονομικό βάρος θα έφευγε από το σπίτι.
Τέλεια, όλα τα προβλήματα της γενιάς των 700€ λύνονται ακολουθώντας μια τέτοια κοσμοθεωρία, η οποία ακούγεται πολύ χαριτωμένη σε θεωρητικό επίπεδο, και φυσικά στη συγκεκριμένη περίπτωση θέλει να δηλώσει μια αξιοθαύμαστη οπτική γωνία του κόσμου την οποία λίγοι σήμερα μπορούν να αντέξουν. Ακόμη όμως κι αν δεν προτιμήσουμε τα Μάταλα ως προορισμό, είναι σίγουρο πως θα χτυπήσουμε την παχυσαρκία στην πηγή της. Μοντελάκια θα γίνουμε όλοι, μιμούμενοι τους Ιταλούς - ένα Armani έχουν και το αγόρασαν κυριολεκτικά με το υστέρημά τους- αλλά και μην έχοντας άλλη επιλογή.
Ελευθερία λοιπόν! Βεβαίως μόνο όσον αφορά τα χρήματα, γιατί ο ερωτικός σύντροφος θα βοηθήσει κατά πολύ σε τέτοιες περιπτώσεις αφραγκίας (βλ. δυο-δυο στη μπανιέρα δυο-δυο, παροχή ζέστης τα κρύα βράδια του χειμώνα κλπ.) οπότε όσο γίνεται τον κρατάμε.
Εκτός αυτού με το Global Warming επί θύραις, θα χρειαζόμαστε όλο και λιγότερα ρούχα, πετρέλαιο, νερό. Ναι, η λύση είναι μπροστά μας, ελευθερία και πάλι ελευθερία. Γιατί τελικά, ίσως θα πρέπει να φτάσουμε σε ακραίες θεωρήσεις για να αντιμετωπίσουμε τον καταναλωτισμό και να φτάσουμε σε ένα πιο πνευματικό επίπεδο σκέψης. Ελευθερία...
Δίαιτα...