Το νερό νεράκι...

Επεισόδιο 6ο-
Καλημέρα σας θα θέλατε να ψήσετε την μπριζόλα σας στο κεφάλι μου; - Κωστάκη βάλε τώρα αμέσως το φανελάκι σου μη σε στείλω στο σπίτι! - Κάτσε κοπέλα μου κάτω απ' την ομπρέλα κι από εδώ μαυρίζεις...
Δηλαδή αυτό ήταν; Μόλις το είπαν έγινε κιόλας; Εδώ για τα μέτρα κατά του καπνίσματος μας ενημέρωσαν από τώρα για το 2010, για να προετοιμαστούν οι εθισμένοι, να πάθουν τον καρκίνο όσο προλαβαίνουν, και το Global Warming ακόμη δεν το χωνέψαμε σαν όρο και μας χτυπάει κιόλας την πόρτα; Τι να το χωνέψουμε δηλαδή που ακόμη νομίζουμε πως είναι η χρονιά ζεστή, και πως του χρόνου όλα θα είναι ευχάριστα και δροσερά. Αλλιώς πως μπορώ να δικαιολογήσω τη γειτόνισσα που πλένει το πεζοδρόμιο λες και μένει δίπλα στον Νείλο κατά τον 6ο π.Χ.; Κάτσε κυρά μου, πεζοδρόμιο πλένεις, ούτε το μαλλί σου, ούτε το χαλί σου.
Να αναφέρουμε τα air-conditions τώρα ή θα γίνω κακιά μεσημεριάτικα; Χωρίς αυτά, σπίτι δεν νοείται. Λες και στο χωριό σου με κλιματιστικό την έβγαζες! Κανείς όμως δεν σκέφτηκε πως το ίδιο το κλιματιστικό ανεβάζει τα επίπεδα θερμοκρασίας 2-3 βαθμούς.
Μας λείπει η ενημέρωση ή η ευαισθησία τελικά;
Η ανακύκλωση έχει κάνει μεγάλα βήματα, και πάλι όμως δεν είναι οι δρασκελισμοί που χρειαζόμαστε για να φανεί η αλλαγή. Οι γέροι δεν γνωρίζουν, δεν κατανοούν, οι νέοι αδιαφορούν. Εκτός αυτού όμως, όταν το ίδιο το εργοστάσιο δεν έχει τις κατάλληλες υποδομές, λογικό δεν είναι να τα παρατάνε ακόμη και οι τυχόν καλοθελητές;
Όταν μαθαίνουμε πως ο διαχωρισμός των χαρτιών γίνεται με το χέρι, και πως οι κινούμενοι διάδρομοι τρέχουν πιο γρήγορα από τους ελάχιστους εργάτες με αποτέλεσμα τα μισά χαρτιά να καταλήγουν κι αυτά στη χωματερή, η πρώτη σκέψη αφορά τη ματαιότητα της ανακύκλωσης, ειδικά για κάποιους που την κάνουν με κόπο.
Έτσι βρέθηκε και η λύση για ΟΛΑ μας τα προβλήματα! Κρίση ανθρωπίνων σχέσεων; Σκοπιανό; Μεταλλαγμένα; (γεννετικά τροποποιημένα για τους αυστηρούς) Αδικία; Ακρίβεια; Κουκουλωμένα σκάνδαλα; Eurovision; Σε καμιά 20αριά χρονάκια θα λυθούν όλα. Ο μισός πληθυσμός της Γης θα έχει πεθάνει από τη λειψυδρία (μερικές χιλιάδες γυναικών σίγουρα θα έχουν αυτοκτονήσει λόγω λειψανδρίας, αποτέλεσμα άλλης μιας τραγικής έρευνας και ίσως διαπίστωσης πολλών γυναικών), και οι πλούσιοι θα έχουν τη χαρά να πνιγούν στη θάλασσα που θα σκεπάσει την ξηρά, αποφεύγοντας έτσι την απελπισία της επερχόμενης πτώχευσης. Είναι ειρωνικό, αλλά όχι τα εγγόνια μας, ούτε τα παιδιά μας, εμείς οι ίδιοι θα ζήσουμε την απόλυτη ειρωνεία σε μερικά χρόνια. Νερό θα μας περιβάλει από παντού, κι όμως θα διψάμε.
Απαισιοδοξία και μοιρολατρία; Όχι δα! Ρεαλισμός! Αν ανοίξουμε τα μάτια μας θα δούμε το αυτονόητο: Καταστρέφουμε ό,τι πιο όμορφο έχουμε πάνω σ' αυτόν τον πλανήτη. Τον ίδιο τον πλανήτη. Ξέρουμε να εκτιμούμε το καλό, δεν ξέρουμε όμως να το τιμούμε, κι αυτό θα το καταλάβουμε όταν θα είναι πια πολύ αργά για να κάνουμε το οτιδήποτε.
Λοιπόν, άνοιξε τώρα το κλιματιστικό και γέμισε την μπανιέρα... Α! Πότισε και τον κήπο! Σίγουρα είναι πολύ όμορφος έτσι πράσινος και ζωντανός, αφού έχει πιει το νερό που εσύ δεν θα έχεις σε λίγο. Καλή σου μέρα...